We staan hier op het Beursplein, omdat we ‘beurs’ zijn. We zijn beurs geslagen door alle ontwikkelingen die zeer nadelig zijn gebleken voor mens en planeet. En ook in Amerika staat men op een toepasselijke plek, Wall Street: we staan met onze rug tegen de muur!
Daarom … het is wellicht een goed idee dat we met z’n allen bevestigen dat we nu het einde van een tijdperk mee maken, dat ongeveer 2000 jaar de dienst heeft uitgemaakt. Het is vooral de manier van denken die daarbij hoort die nu volledig tekort schiet.
De machthebbers willen de bolwerken koste wat kost overeind houden, maar de bevolking voelt al heel goed aan dat het heel anders moet. Veel regeringen denken nog dat het alleen een haperende motor is die ze weer aan de praat moet krijgen, en dat ‘we dan weer gewoon door kunnen gaan zoals altijd’.
Dat is echter onmogelijk, we staan nu op een keerpunt en de geest is uit de fles. En dat is onomkeerbaar, die kan nooit meer terug. Dus het is niet ‘zomaar onvrede en boosheid’ dat mensen voelen. Het is een fundamenteel gevoel dat het nu écht anders moet.
En we mogen de bankiers dankbaar zijn dat ze het zo bont gemaakt hebben, zodat we wakker konden worden uit de droom. Dat blijkt nu een nachtmerrie te zijn. De enorme onrechtvaardigheid is al een tijd bekend:
2% van de volwassenen in de wereld bezitten 50% van de bezittingen. En 50% van de (arme) volwassenen bezitten minder dan 1%! Zo onrechtvaardig hebben wij het met z’n allen verdeeld in de wereld.
Het communisme is het niet geworden, maar ook het kapitalisme niet. Beide systemen hebben een aantal fundamentele weeffouten. Daarom kun je ook spandoeken over de wereld lezen, ‘Kapitalisme in crisis? Het Kapitalisme IS de crisis’. Of een spandoek op Wall Street met: ‘The system isn’t broken, it was built this way!’
Nog een voorbeeld van absurditeit die in het kapitalisme ingebakken zit en er in de laatste jaren uitkwam:
de ongereguleerde derivatenmarkten zijn opgezwollen tot 600.000 miljard dollar.
Dit speculatie monster, deze casino, deze fata morgana is dus 40 keer de wereldhandel in goederen en diensten. Dus om het populair te zeggen, dat gaat helemaal nergens meer over!
Maar niet alleen achter de economie, door de hele samenleving zit een manier van denken die de oorzaak van alle ellende is. Hoe we met de regenwouden omgaan, met de zorg, met Somalië, noem maar op.
Alleen de tastbare dingen tellen, zoals geld en materie. Het is onze fysieke manier van kijken, die ons zo kenmerkt. Terug te voeren op het feit dat men denkt: de mens is een lichaam, meer niet. Maar we weten ondertussen al heel lang dat de mens bewustzijn is. We zijn bewustzijn en toevallig hebben we een lichaam.
In die volgorde. Onze onwetendheid hierover heeft enorme consequenties.
Het is het beperkte denken van ons ego, van onze persoonlijkheid. Die denkt in eigen belang, vindt status belangrijk, vindt geld belangrijk en heeft nooit genoeg, het is niet te bevredigen. Het kan ook niet tegen zijn verlies en is tot alles in staat uit lijfsbehoud.
En bovenal: het denkt in afgescheidenheid: ik en de ander. Het ego kent wedijver en jaloezie, en heeft daarmee een zeer vijandige wereld geschapen.
Precies wat we allemaal om ons heen zien. Wedijver, afgescheidenheid en commercialisering, dát is het grote vergif in de wereld en heeft de wereld ontzield en aan de rand van de afgrond gebracht.
Daarom heeft de wereld eigenlijk geen economisch, armoede of sociaal probleem, het heeft een diep spiritueel probleem: we weten niet wie we zijn, waar we vandaan komen en waar we heengaan. Het is daarom een existentiële crisis: we weten niet wat de zin van het leven is.
Terwijl dat alles bepalend is! Is dat rijk worden? Of is dat bijvoorbeeld lessen leren en geestelijk groeien, onwetendheid omzetten in inzicht, dienstbaarheid? Mocht dit laatste het zijn, dan gaan we de wereld heel anders inrichten en is de economie dienstbaar aan het geheel in plaats van allesbepalend zoals nu.
De werkelijkheid is in ieder geval vele malen ruimer als men nu denkt. In het nieuwe tijdperk – dat we nu aan het beginnen zijn – zullen we ons bewustzijn ontdekken en daarmee de zin van het leven. Alles is energie. We zijn allemaal met elkaar verbonden.
We gaan samen delen, want we zullen eindelijk gaan erkennen dat we allemaal één zijn!
Ronald Jan Heijn
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten