Op een dag zat een jonge vrouw bij haar moeder thee te drinken.
Ze spraken over het leven, het huwelijk, over de verantwoordelijkheden in
het leven en de verplichtingen die volwassenheid met zich meebrengt.
De moeder roerde in de thee en zei bedachtzaam tegen haar dochter:
"Vergeet je zusters niet.
Ze worden steeds belangrijker naarmate je ouder wordt.
Hoeveel je ook van je man houdt, hoeveel je ook van de
kinderen die je misschien zult krijgen zult houden,
je zult altijd je zusters nodig hebben.
Denk eraan zo af en toe met ze mee te gaan en
dingen met ze te doen.
En onthoud dat zusters" alle vrouwen betekent.
Je vriendinnen, je dochters, je collega's en al je vrouwelijke
familieleden.
Je hebt vrouwen nodig.
Zo is het met vrouwen".
Wat een grappig advies, dacht de jonge vrouw.
Ik ben een pasgetrouwde vrouw.
Mijn man en het gezin dat we zullen stichten zal zeker alles
zijn dat ik nodig heb om mijn leven waardevol te maken.
Toch luisterde ze naar haar moeder.
Ze hield contact met haar zusters
en maakte ieder jaar meer vriendinnen.
Naarmate de tijd verstreek, kwam ze er langzamerhand achter dat haar moeder
wist waar ze het over had.
Als door de tijd en het leven veranderingen en mysteries in een
vrouw groeien zijn "zusters" de steunpilaren in haar leven.
De tijd verstrijkt
Het leven gebeurt
Afstand scheidt
Kinderen groeien op
Liefde groeit en vergaat
Geliefden overlijden
Harten breken
Ouders sterven
Loopbanen eindigen
Maar ... zusters zijn er, tijd en afstand maken niet uit.
Een vriendin is altijd binnen bereik als je haar nodig hebt.
En als je alleen door dat eenzame dal moet gaan,
zullen vrouwen in je leven aan de rand staan om je aan te moedigen,
voor je te bidden, ten gunste van je tussenbeiden te komen
en je aan het eind met open armen te ontvangen.
Soms lappen ze regels aan hun laars en lopen ze naast je.
Of komen ze om je eruit te tillen.
Vriendinnen, dochters, kleindochters, schoondochters, zusters,
schoonzusters, moeders, grootmoeders, tantes,
nichten en buurvrouwen, allemaal zegenen ze je leven.
De wereld zou niet hetzelfde zijn zonder deze verbondenheid tussen
vrouwen.
Toen we dit "avontuur", genaamd vrouw-zijn begonnen,
hadden we geen idee van de ongelooflijke vreugde en verdriet
dat ons te wachten zou staan.
Noch wisten we hoe we elkaar nodig zouden hebben en nog steeds
nodig hebben.
Wij geloven dat er iets staat te gebeuren
Engelen bestaan, alleen hebben ze af en toe geen vleugels en noemen we hen vrienden;
Jij bent een van hen
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten